Üşütmek ve Hırıltı: Edebiyatın Nefes Alan Metaforu Bir edebiyatçının dünyasında kelimeler yalnızca anlam taşımaz, aynı zamanda soluk alır. Nefesin ritmiyle, duygunun akışıyla yaşar. “Üşütmek hırıltı yapar mı?” sorusu, tıbbın soğuk terimleriyle değil, insan ruhunun kırılganlığıyla yanıtlanmalıdır. Çünkü hırıltı yalnızca bir solunum sesi değil, bastırılmış duyguların, söylenmemiş kelimelerin yankısıdır. Üşütmek — hem fiziksel hem duygusal bir haldir. Soğuğun bedene işlemesi gibi, bazı kelimeler de insanın içine işler. Tıpkı bir roman kahramanının kırık kalbi gibi, bazen içimizdeki sıcaklık kaybolur ve ardından gelen sessizlikte bir hırıltı belirir: zayıf, nefesle karışık bir yankı. Soğuk, İnsan ve Dil: Üşümenin Edebî Temsili Edebiyat tarihinde “üşüme” yalnızca…
4 Yorum